[สอนเต้น] จากผู้แต่งถึงผู้แต่ง

Photos provided by Pixabay by Vladislav83สอนเต้น จากผู้แต่งถึงผู้แต่ง – การเดินทางของผู้แต่งที่เผยแพร่ด้วยตนเอง

ในฐานะนักเขียนที่เพิ่งเปิดตัว ฉันประหลาดใจที่มีคนจำนวนมากบอกฉันว่าพวกเขามีแนวคิดหรือแนวคิดที่ไม่เหมือนใครสำหรับสิ่งพิมพ์ที่พวกเขาปรารถนามาตลอดว่าจะเผยแพร่ ฉันมักจะบอกนักเขียนที่มีแรงบันดาลใจเหล่านี้ว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้ และถ้าพวกเขาตกลงที่จะฟัง ฉันจะเล่าเรื่องของฉันให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับวิธีที่ฉันออกหนังสือด้วยตัวเอง ฉันสนุกกับการเขียนมาโดยตลอด ส่วนใหญ่เป็นเพราะความพึงพอใจของตัวเอง แต่ก็เข้าใจว่าฉันมีพรสวรรค์ในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ ตลาดเป้าหมายแรกเริ่มของฉันคือพนักงานของฉันในสถาบันการเงินที่ฉันได้รับประโยชน์ในซีแอตเทิล ซึ่งทุกวัน ฉันเปลี่ยนผู้ช่วยในขณะที่เธอไปทานอาหารกลางวัน ตลอดทั้งชั่วโมงนั้น ฉันได้แต่งตอนต่างๆ ให้กับหนังระทึกขวัญระทึกขวัญที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งโอเรกอน ซึ่งฉันได้แบ่งปันกับผู้ช่วยคนอื่นๆ บนพื้นซึ่งรอคอยตอนใหม่ของฉันอย่างตื่นเต้น หลายปีต่อมา ฉันย้ายไปฮาวายและส่งการอัปเดตประสบการณ์ของฉันให้เพื่อนสนิททางอีเมลเป็นประจำ ซึ่งฉันเรียกว่า “บันทึกความทรงจำจากเมาอิ” การมาพักในฮาวายก็เหมือนได้อยู่ต่างประเทศ และฉันก็มีช่วงเวลาที่ดีที่ได้แบ่งปันประสบการณ์การสังเกตชีวิตบนเกาะเขตร้อน “บันทึกจากเมาอิ” ได้รับมาอย่างดีและฉันก็จำได้ว่าตอนนั้นฉันติดงอมแงม ฉันต้องทำอะไรสักอย่างกับงานเขียนของฉัน เช่นเดียวกับผู้เขียนเป้าหมายที่ฉันได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ฉันก็มีส่วนในการหาเลี้ยงชีพควบคู่ไปกับการจัดการความหลากหลายอื่นๆ ของชีวิตเช่นกัน ฉันมีงานหลายอย่าง แต่ไม่มีใครทำให้ฉันพอใจเมื่อมีคนบอกฉันว่าพวกเขาชอบงานเขียนของฉัน กลับไปแผ่นดินใหญ่
ฉันเข้าใจถึงกิจวัตรประจำวันของการทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ สักวันหนึ่ง ฉันหยิบนิตยสาร “Understanding Annex” ขึ้นมาและได้พบกับหลักสูตรการเขียนบทภาพยนตร์และตัดสินใจสมัครด้วย ผู้สอนชื่อ Lew Seeker ซึ่งเป็นผู้สอน “การเขียนบท 434” ของเขาที่ UCLA Film College เป็นเวลาหลายปี เทคนิคการเขียนบทภาพยนตร์ของเขาเป็นสูตรสำเร็จจากบทละครกรีกสามองก์ หลักสูตรของเขาให้ความรู้เทคนิครายละเอียดของนิทานและการพัฒนาบุคลิกภาพ มันทำให้ฉันมีชุดอุปกรณ์ที่หลากหลายในฐานะผู้เขียนและฉันได้เริ่มเขียนสคริปต์ภาพยนตร์ครั้งแรกของฉัน หลังจาก 3 เดือนของการสร้าง ฉันทำ Dance of the Heart เสร็จ วิธีการแต่งเพลงที่ฉันเลือกมาจากลิวทำให้ขั้นตอนการเขียนมีโครงสร้างมากขึ้น และส่งผลให้เขียนง่ายขึ้นมาก ฉันส่งบทภาพยนตร์ของฉันไปประกวดการเขียนบทและผู้อ่านหลายรายการ แต่ก็เหมือนกับบทภาพยนตร์อื่นๆ ที่แต่งขึ้น มันไม่ได้รับการสังเกตจริงๆ เรื่องราวของฉันอยู่ในการสมัครของฉันเป็นเวลาประมาณ 5 ปีจนกระทั่งฉันตัดสินใจว่าฉันอาศัยนิทานของฉันซึ่งฉันจะเขียนใหม่เป็นเรื่องราว ฉันใช้เวลาประมาณหนึ่งปี แต่ในที่สุดฉันก็ลงเอยด้วยการเต้นรำของหัวใจในฐานะนวนิยาย เมื่อฉันเตรียมตรวจสอบวิธีการตีพิมพ์ ฉันเลือกนิตยสารภาคผนวกเรื่อง Discovering อีกครั้งและตั้ง “Schedule Camp” เป็นเวลาหนึ่งวัน “ซึ่งเป็นการประชุมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับวิธีการจัดพิมพ์สิ่งพิมพ์ มันเป็นวันที่ลึกซึ้งและฉันเข้าใจอย่างรวดเร็วว่าการได้รับหนังสือของฉันที่จัดพิมพ์โดยผู้จัดพิมพ์มาตรฐานนั้นมีความเป็นไปได้พอๆ กับที่บทภาพยนตร์ของฉันถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ ด้านสว่างคือผู้ฝึกสอน Dime Sansevieri นักเขียนที่จัดพิมพ์หนังสือ “From Book to Bookseller” ด้วยตนเองมีตัวแทนจากบริษัทต่างๆ ในเวิร์กช็อปที่ให้บริการจัดพิมพ์หนังสือด้วยตนเองแก่นักเขียน พวกเขาเสนอความช่วยเหลือด้านเทคโนโลยีและความสามารถที่ฉันไม่มีและทำให้ฉันสามารถเผยแพร่เรื่องราวของฉันได้ ดังนั้น ด้วยแรงบันดาลใจและความทุ่มเท รวมทั้งความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ จากภาคผนวกการรู้ ปัจจุบันฉันจึงเป็นนักเขียนที่ตีพิมพ์และรีบแบ่งปันกับคนอื่นๆ ที่พวกเขาก็สามารถเข้าใจจินตนาการของพวกเขาเมื่อได้เห็นคำพูดของพวกเขาในการพิมพ์เช่นกัน เป็นเพียงเรื่องของการทุ่มเทให้กับความปรารถนาของคุณ พึ่งพางานของคุณด้วยและอย่าให้ใครบอกว่าทำไม่ได้ ฉันพิสูจน์แล้วว่าทำได้!