[สอนเต้น] ไม่แปลกเหรอที่คุณไม่เคยรู้สึกเบื่อเมื่อหัวของคุณอยู่ในตู้เย็น?1

Photos provided by Pixabay by Clker-Free-Vector-Imagesสอนเต้น ไม่แปลกเหรอที่คุณไม่เคยรู้สึกเบื่อเมื่อหัวของคุณอยู่ในตู้เย็น? ตอนอายุ 70 ฉันเกษียณ

วันแห่งความสุขรออยู่ข้างหน้า ฉันสามารถทำในสิ่งที่ฉันต้องการเมื่อฉันต้องการและหากไม่ต้องการทำอะไรก็ไม่เป็นไรเช่นกัน ฉันดูโทรทัศน์ในเวลากลางวัน ทำโจทย์อักษรไขว้ เช็คเอกสาร รวมถึงติดต่อกับเพื่อนและครอบครัวด้วยอีเมล ฉันเล่นเกมในระบบคอมพิวเตอร์และดูในเน็ตด้วย แน่นอนว่าฉันกินไปเยอะมากตั้งแต่มีอาหาร เมื่อฉันเดินเตร่ออกไป มันเป็นศูนย์การค้าหรือร้านขายของชำที่ฉันสามารถรับรางวัลมากมายเพื่อให้ฉันพอใจ เมื่อคุณเกษียณอายุ หลงทางไปตามร้านค้าอย่างไร้จุดหมาย การใช้จ่ายเงินอย่างโง่เขลาไม่ใช่สิ่งที่คุณตั้งใจจะทำ แล้วคุณจะทำอย่างไร? ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ท่ามกลางคนชราเหล่านั้นที่พักผ่อนเพื่อรอการจากไป ฉันเห็นตัวเองตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า คุณจะอ้างว่าฉันต้องเจออุปสรรคใหม่ในชีวิต! วันของ

การตื่นขึ้นมีโทรศัพท์จากเพื่อน “แผนกสวนสาธารณะมีศูนย์นันทนาการอยู่ใกล้ๆ พวกเขามีชั้นเรียนทุกประเภท มาดูกันดีกว่า” ในตอนนี้ ฉันคิดว่าฉันจะทำอะไรที่นั่นได้บ้าง? สิ่งที่ฉันพบว่ามีคือคลาสแอโรบิกที่ลดอิทธิพลลงซึ่งจะช่วยให้ฉันลดน้ำหนักลงได้จริงๆ ฉันเข้าร่วมหลักสูตร สนุกสนานและพึงพอใจกับบุคคลที่ดีจริงๆ พวกเขาคุยกันถึงคอร์สเรียนไลน์แดนซ์ที่พวกเขาสมัครไว้และมันสนุกแค่ไหน เมื่อฉันอายุประมาณ 10 ขวบ พี่ชายของฉันที่แก่กว่าฉัน 5 ปี ใช้วิธีฝึกจุดบกพร่องของเขากับฉัน และฉันก็เติบโตเต็มที่ในการเต้นตลอดอายุที่ยอดเยี่ยมของวงดนตรีขนาดใหญ่ ฉันไม่ได้เต้นบ่อยนักในชีวิตและลืมไปว่าฉันสนุกกับมันมากแค่ไหน

ด้วยความประหม่าเล็กน้อยฉันจึงสมัครคลาสไลน์แดนซ์ ไม่ใช่แค่เพลงคันทรี่อีกต่อไป พวกเขาสอนแมมโบ้ ชาช่า วอลทซ์ และฉันยังคงอยู่ในสวรรค์ ปัญหาเดียวที่ฉันแน่ใจว่าฉันเข้าใจวิธีการเต้นอย่างถ่องแท้ก็คือ สมมติว่านี่เป็นเรื่องง่ายมาก! จบลงด้วยการที่ฉันเป็นเพียงผู้เริ่มต้นในหลักสูตรและฉันก็เข้าใจเช่นเดียวกันว่าไม่มีเพื่อนร่วมทางที่จะนำทางฉันไปทั่วพื้น ในตอนแรกฉันคิดว่าฉันต้องแปลงร่างเป็นคนโง่ในวัยชรา แต่หลังจากนั้นก็เข้าใจว่าการเต้นไลน์นั้นส่วนใหญ่เป็นความทรงจำ และความทรงจำของฉันก็ไม่เฉียบคมอีกต่อไป ฉันจะอยู่กับมัน! การเต้นรำเป็นชุดหลายชุดที่ซ้ำกันตลอดการเต้นรำ และคุณต้องทราบลำดับและขั้นตอนต่อไปนี้ โชคดีที่ฉันไม่ได้จริงจังกับตัวเองเช่นกัน มีคนเคยอ้างว่า “เต้นราวกับว่าไม่มีใครมองอยู่” นั่นคือสิ่งที่ฉันทำ ฉันหัวเราะคิกคัก อดทน และรับประกันว่าจะไม่เลิก ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ! ทุกอย่างเกิดขึ้นจริยธรรมของนิทาน … ชั้นเรียนเต้นรำนั้นถูกกว่าแพทย์และจิตแพทย์มาก ให้คุณสูงอย่างเป็นธรรมชาติ! ฉันลดน้ำหนัก ฉันหลั่งนิ้ว; ฉันเริ่มกินเพื่อสุขภาพมากขึ้นเมื่อเห็นน้ำหนักที่ลดลงและความจำของฉันก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ฉันกำลังฝึกสมองด้วยการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ในการเต้นแต่ละครั้ง ฉันค้นพบว่าตอนอายุ 75 ปี ฝ่ายสวนสาธารณะและความบันเทิงได้จัดหางานและสอนไลน์เต้นให้ฉัน ลูกศิษย์ของฉันมักจะเสริมให้ฉันดูอ่อนเยาว์และท่าทาง บางสิ่งบางอย่างที่ฉันไม่รังเกียจที่จะได้ยิน ฉันเพิ่งทบทวนว่าโสกราตีสค้นพบการเต้นรำเมื่อเขาอายุเจ็ดสิบเพราะเขารู้สึกว่าส่วนสำคัญของตัวเองถูกละเลย มันไม่ตลกเหรอที่ความเจ็บปวดทั้งหมดรวมถึงความเจ็บปวดตามอายุ ฉันไม่รู้สึกอึดอัดเลยสักนิดเมื่อเต้น? มันควรจะเป็น 'ความสูงตามธรรมชาติทั้งหมด'